بر اساس شواهدی مشخص احساس می‌شود که در چند سال گذشته ظرفیت‌های جدیدی، به صورت انفرادی یا بعضا گروهی در زمینه آب، چه در دانشگاه‌ها و چه در بخش‌های دولتی و غیردولتی و بخش خصوصی در پاسخ به مسائل و اولویت‌های مطرح شده، به میدان آمده‌اند. با برگزاری سلسله نشست‌های آب، فرهنگ و جامعه در سال‌های 93 و 94 با شعار «باید درباره آب گفت‌وگو کنیم» و با هدف ایجاد دغدغه در حوزه‌های فرهنگی و علوم انسانی و رغیب تولید دانش و اندیشه علوم اجتماعی و انباشت نتایج این اندیشه‌ورزی در جنبه‌های مختلف منجر به آشنایی و جلب ظرفیت های جدیدی به حوزه آب شد. شاید بتوان دستاورد مهم این نشست‌ها را ایجاد رخنه در انحصار اطلاع‌رسانی و تحلیل مسایل حوزه آب توسط متخصصین فن‌محور این رشته و حضور مستقل رشته‌های مختلف برای مطرح کردن آب به عنوان موضوعی اجتماعی دانست. بر این اساس تلاشی برای ایجاد بستری برای ارتباط و همکاری نهادها و افراد شروع شد که نام «خانواده آب» بخود گرفت.