چکیده
اکوتوریسم سازگارترین نوع توریسم که امروزه بسیاری از برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران توسعه، از گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می‌کنند و سعی می‌کنند تا با شناسایی قابلیت‌های توسعه‌ی گردشگری مناطقی همچون تالاب‌ها و با استفاده از توان آن، سهم بیشتری را در توسعه پایدار ایجاد نمایند. تالاب فریدونکنار با داشتن جاذبه‌های متنوع اکولوژیکی شرایط مناسبی برای توسعه اکو توریسم تالابی را با تدوین راهبردهای مناسب دارا می‌باشد. موضوع مهم در توسعه اکوتوریسم تالابی، طراحی الگوی راهبردی و توسعه شاخص‌های مناسب است تا ضمن بهره‌برداری از جاذبه‌های طبیعی سلامت اکوسیستم و پایداری جوامع محلی را ممکن سازد. هدف پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی و شیوه میدانی (پرسشنامه) سنجش ظرفیت اکوتوریسم تالابی در منطقه مورد مطالعه و بررسی میزان حمایت جامعه محلی در توسعه گردشگری به همراه ارائه راهبردهای توسعه اکوتوریسم تالابی بر اساس شاخص‌های مؤثر در توسعه اکوتوریسم تالابی می‌باشد. در ابتدا الگوی نظری مطلوب و برخی از تئوری‌ها پیرامون نگرش جامعه محلی مطرح و سپس در راستای الگو به بررسی ظرفیت اکوتوریستی تالاب فریدونکنار و ارائه راهبردهای مطلوب توسعه اکوتوریسم تالابی در منطقه پرداخته شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل گردشگران (300 نفر) و ساکنین اطراف تالاب (200 نفر) می‌باشد که در این پژوهش با روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه از گردشگران و جامعه محلی در مورد موضوعات پژوهش، نظر خواهی شد و با استفاده از آزمون‌هایی نظیر رگرسیون و آزمون تی تست به تحلیل سؤالات پژوهش پرداخته شد. نتایج آزمون حاکی از آن است که اکوسیستم تالاب فریدونکنار از وضعیت نسبی برای توسعه گردشگری برخوردار است. با وجود اینکه تفاوتی در بین دو گروه از جامعه میزبان و گردشگران پیرامون درک از ظرفیت تالاب وجود دارد، در مجموع میانگین‌های محاسبه شده بیانگر ظرفیت بالای تالاب در راستای برنامه‌ریزی برای توسعه اکوتوریسم است. همچنین نتایج حاصله نشان می‌دهد که از بین مولفه‌های تاثیرگذار بر میزان حمایت جامعه محلی هر چند دو مؤلفه ظرفیت و آگاهی تاثیر بیشتری دارند اما مؤلفه آگاهی با بتای بیشتر از ظرفیت، در میزان حمایت جامعه محلی از فرآیند توسعه اکوتوریسم تأثیر گذارتر است.
صمد حسن‌پور فرمی (1394) پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا – طبیعت‌گردی (اکوتوریسم)، دانشگاه مازندران، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی.