چکیده
سواد آبی مفهومی جدید در پژوهش‌های مرتبط با مدیریت تقاضای آب است که براوردی از دانش، نگرش و رفتار آبی جامعه ارائه می‌دهد. پژوهش حاضر به روش پیمایشی سطح سواد آبی شهروندان اصفهان را می‌سنجد و نقش متغیرهای مختلف را با استفاده از تحلیل‌های آماری مورد ارزیابی قرار می‌دهد. جامعه آماری، افراد با سن بالای 20 سال است که 398 نفر به روش اتفاقی یا در دسترس بعنوان نمونه انتخاب شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد سواد آبی شهروندان اصفهان برابر 43.5 از 100 (متوسط) است که 1% با سواد بالا (نمره بیشتر از 66) و 10% با سواد کم (نمره کمتر از 33) هستند. در بین مولفه‌های سه‌گانه سواد آبی، امتیاز دانش و نگرش به ترتیب کمترین (34.1) و بیشترین (47.6) است. آزمون رگرسیون نشان می‌دهد مولفه‌های سه‌گانه سواد آبی مستقل هستند و بالاترین اثرگذاری بر سواد آبی را رفتار و سپس نگرش آبی دارد. همچنین تحلیل‌های آماری نشان می‌دهد برخورداری از تحصیلات دانشگاهی، شغل ثابت، یا درامد بالا بر افزایش سواد آبی بصورت قابل ملاحظه‌ای اثرگذار است و در مقایسه، مردان و افراد بالاتر از 40 سال از سواد آبی بیشتری برخوردارند. این موارد نشان می‌دهد سواد آبی و مولفه‌های موثر بر آن در جوامع شهری قابل ارزیابی هستند.
شروین جمشیدی و حمید دهقانی، فصلنامه محیط شناسی دانشگاه تهران، دوره 46، شماره 4، اسفند 1399، صفحه 702-683 .
