چکیده
آب یکی از منابع حیاتی است که بهطور بالقوه بر تمامی جنبه‌های زندگی روزمره تأثیر می‌گذارد، اما در ایران هنوز استفادهی مطلوبی از آب شکل نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر دینداری بر گرایش به صرفهجویی در مصرف آب است. روش بکار رفته در این پژوهش، روش پیمایشی است. جامعهی آماری کلیهی شهروندان 18 سال به بالای شهر یاسوج بوده که 400 نفر به عنوان نمونه، تعیین و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب گردیدند. ابزار تحقیق، پرسشنامهی محقق ساخته بوده است که با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی، تعیین اعتبار سازه گردید و جهت تعیین پایایی از ضریب آلفای کرانباخ استفاده شد. نتایج تحقیق با استفاده از مدل معادلهی ساختاری نشان داد، دینداری بر میزان گرایش به صرفهجویی در مصرف آب، تأثیر معناداری دارد و میتواند بهطور معناداری تغییرات گرایش به صرفهجویی در مصرف آب را پیشبینی کند. بهعلاوه نتایج تحقیق نشان میدهد که بین متغیرهای جمعیتی با صرفهجویی در مصرف آب خانگی، ارتباط معناداری وجود ندارد.
سیروس احمدی و قاسم زارعی، فصلنامه علمی پژوهشی توسعه اجتماعی، دوره 11، شماره 3، شماره پیاپی 43، بهار 1396، اردیبهشت، صفحه 210-195
