چکیده
آب یکی از چهار عنصر اصلی و از مظاهر مهم طبیعت است که بیتردید حیات بشر و سایر موجودات بدان وابسته است. همچنین آبهای روان از جمله دریاها و رودها در طول تاریخ نقش مهمی را در تجمع افراد بشری در کنار هم داشتهاند. همین اهمیت فراوان آب و نقش ارزنده و حیاتی آن در زندگی طبیعی بشر بوده که همواره توجه انسانها را به خود جلب نموده، ستایش و پرستش آن را برانگیخته و نقش پررنگی در متون دینی و مراسم آیینی ایفا کرده است. از این رو تحقیق حاضر به بررسی تطبیقی جایگاه آب در ادیان بومی ایران باستان و میترائیسم پرداخته و آن را از جنبههای مختلفی همچون نقش آب در آفرینش کیهان و انسان، فرجام جهان و انسان و مهمتر از همه نقش آن در شریعت را بررسی کرده است.
وجیهه ابهری مارشک (1396) پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته الهیات و معارف اسلامی – ادیان و عرفان، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری.