چکیده
آب مایه حیات و یکی از مولفه‌های توسعه است. توسعه به نوبه خود امنیت‌زا است و محیط امن می‌تواند زمینه‌ساز توسعه بیشتر باشد. امنیت و توسعه لازم و ملزوم یکدیگرند. از سوی دیگر میزان و فراوانی آب در یک کشور تابع اقلیم مناطق جغرافیایی است و از این نظر با توجه به اینکه بخش مهمی از آب‌های سطحی در داخل مرزهای جغرافیایی دو یا چند کشور جریان دارند لذا نحوه استفاده و مدیریت منابع آبی مشترک به یکی از موضوعات مورد مناقشه در روابط کشورهای میزبان رودهای مشترک تبدیل شده که ایران نیز به واسطه داشتن منابع آبی مشترک با همسایگان منطقه‌ای، ازاین قاعده مستثنی نیست. هدف ازاین پژوهش پاسخ‌دهی به این سوال است که مشکل کم‌آبی چه تاثیری بر امنیت منطقه‌ای ایران داشته و درآینده خواهد داشت؟ تحقیق حاضر با استفاده از روش تحلیلی توصیفی انجام یافته و مباحث آن در قالب پنج فصل ارائه شده است. یافته‌های – تحقیق نشان می‌دهد که سیاست برنامه‌ریزی آب فراتر از یک سیاست ملی، نیازمند همکاری‌های منطقه‌ای است چرا که در غیر این صورت به یک عامل بحران در خاورمیانه و خلیج فارس تبدیل خواهد شد. عدم تناسب فزاینده میان جمعیت و منابع آب موجود درهمه کشورهای خاورمیانه از عوامل دیگر کشمکش است. بحران آب کنونی تهدیدی علیه ثبات سیاسی داخلی و منطقه ای ایران است.
محمدعلی حسن‌پور (1394) پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته علوم سیاسی – روابط بین‌الملل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشکده علوم سیاسی.
