چکیده
مجازات انعکاس یافته در آرای قضایی، یکی از ابزارهای حکمرانی دولت درزمینه، مدیریت منابع آب در منطقه بحران‌زده سیستان تلقی می‌گردد. ازاین‌رو، شناسایی اهداف فلسفی و تاثیرات اجتماعی این نهاد، نقاط قوت و ضعف رویه قضایی را آشکار می‌سازد. نتایج این بررسی که با روش تحلیل توصیفی- استنتاجی صورت پذیرفت، نشان داد که برخی از محاکم در حوزه سیستان، رویکرد فلسفه فایده‌گرایی و برخی دیگر، رویکرد سزا گرایی را دنبال می‌کنند. این دوگانگی فلسفی، سیاست‌های دستگاه عدالت در صیانت از منابع آب را ناکارآمد نشان می‌دهد. از طرفی، توجه قضات به ساختارهای فرهنگی، دینی، اجتماعی و هویتی جامعه سیستان در مرحله تعیین کیفر، می‌تواند از تأثیرات اجتماعی مخرب مجازات در سطح فردی و اجتماعی ممانعت به عمل آورد. تحلیل جامعه‌شناختی نمونه‌هایی از آرا حکایت از آن دارد که واکنش نامناسب، به شکل‌گیری هویت مجرمانه ناشی از انگ اجتماعی در محکوم بدل می‌گردد و از اهمیت این جرائم، حساسیت‌زدایی می‌کند.
عبدالرضا جوان جعفری، سعید گوهری، سید حسین حسینی و سید جواد ساداتی، ماهنامه جامعه‌شناسی سیاسی ایران، دوره 5، شماره 11، بهمن 1401، صفحه 2953-2938 .
