چکیده
تابآوری شهری به توانایی یک سیستم شهری درمقیاس زمانی و فضایی برای حفظ یا بازگشت سریع به عملکردهای مطلوب گذشته در برابر اختلال (بحران آب) یا تغییرات گفته میشود از طرفی کاهش بارندگی و افزایش روز افزون جمعیت و استفاده بیش از حد از آبهای زیر زمینی سبب کاهش سطح آبهای زیرزمینی، جوامع شهری با بحرانهایی مواجه کرده است. که نیازمند توجه به ایده تابآوری شهری در برابر کمبود آب است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تابآوری شهر تهران در برابر دو آسیب کمبود آب جهت مصارف خانگی و شرب و آبهای آلوده به نیترات شکل گرفته و پس از تعریف مفاهیم مرتبط با تابآوری شهری و چگونگی شکلگیری بحرانهای محیطی در شهرها به طور عام و بحران آب به طور خاص، چارچوب نظری تحقیق تبیین شده است سپس وضعیت بحرانی آب شهر تهران به تفصیل بیان شده و با استفاده از توزیع پرسشنامه ساختار یافته بین مردم برمبنای چارچوب نظری پژوهش تابآوری شهر در مواجه با بحران آب مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان دادند که شهروندان تهرانی از نظر شاخصهای آگاهی به شاخصهای پیوند و همکاری اجتماعی، آگاهی سازمانی، قابلیت دسترسی به اطلاعات در حد متوسط میباشند.
عزتالله میرزایی، عبدالله جلالی، حمیدرضا جودکی و آزاده اربابی سبزواری، شهر ایمن نشریه علمی (وزارت علوم)، سال 2، بهار ،1398 شماره 5، صفحه 104-93 .