چکیده
بخش کشاورزی بزرگترین مصرف کنندهی آب در جهان و ایران است. از آنجا که ایران کشوری با محدودیت منابع آب میباشد، ضروری است که برای مدیریت بهینهی منابع آب برنامهریزی شود. با توجه به اینکه هر گونه برنامهریزی بدون مشارکت کشاورزان موفقیتی نخواهد داشت، این تحقیق با هدف بررسی نقش سرمایههای اجتماعی در مدیریت مشارکتی منابع آب زراعی با روش توصیفی- تحلیلی انجام شد. دادههای مورد نیاز از تمایل کشاورزان به مدیریت مشارکتی آبیاری و انتقال مشارکتی آب و همچنین وضیعت سرمایههای اجتماعی روستاییان در سه بعد اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و انسجام اجتماعی در روستا از طریق ابزار پرسشنامه از 218 نفر از ساکنین روستاهای دهستان ملایعقوب شهرستان سراب جمعآوری شد. بررسی ارتباط سرمایههای اجتماعی با تمایل کشاورزان به مشارکت در مدیریت آبیاری از طریق آزمون همبستگی کندال تاو بی به دست آمد. یافتههای تحقیق نشان داد که هر سه بعد سرمایه اجتماعی با مدیریت مشارکتی آبیاری همبستگی مثبت داشته و بیشترین ضریب همبستگی مربوط به انسجام اجتماعی روستاییان بوده است. بر این اساس میتوان اذعان داشت که شناسایی و تقویت سرمایههای اجتماعی روستاییان میتواند در ارتقای مدیریت مشارکتی منابع آب تاثیرگذار باشد.
محمد زارعی (1399) پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا – جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم جغرافیایی.