چکیده
کشور ایران به دلیل اقلیم خشک و کم آب آن از قدیم دچار کمآبی بوده است و به همین دلیل گذشتگان و نیاکان ما از قدیم ساختار تامین و توزیع آب بهینه و متناسب با ساختار طبیعی ایران مانند قنات و غیره را بوجود آوردهاند و نظامنامه حقوقی آن را نیز تدوین و اجرا کردهاند. اما در 50 سال اخیر و رانتیر شدن ساختار اقتصاد ایران (افزایش سهم درآمدهای نفتی در بودجه سالیانه) و دخالت دولت در نوسازی جامعه ایرانی از طریق برنامههای 5 ساله توسعه عمرانی و بخصوص توسعه آمرانه در سالهای 1370تا 1394که دولتمردان و نهادهای زیرمجموعه آنها مانند مجلس و وزارتخانههای نیرو و کشاورزی و کشور و دیگر وزارتخانههای دستاندرکار از طریق برنامههای توسعه اقدام به تامین و توزیع آب مورد نیاز جامعه ایرانی و گروههای هدف مانند شهرنشینان و روستاییان و کشاورزان و صنعتگران و غیره نمودهاند و این امر به افزایش نقش و عملکرد ساختارهای بروکراسی دولتی مانند وزارت نیرو و کشور و کشاورزی غیره… در ساختار اجتماعی و اقتصادی جامعه ایرانی گردیده است. در حال حاضر ایران دچار بحران آب از دو طریق 1-سیاستگذاری غلط 2- دلیل تغییرات اقلیمی، که در سطح ایران و جهان باعث کاهش نزولات آسمانی و کاهش بارندگی گردید و باعث مشکلات بحران آب و تبعات آن گردید. به همین دلیل ما در این پژوهش به نقش و اهمیت سیاستگذاریها و برنامهریزیهای دولتی و آمرانه و نقش مجلس و دولت با موضوع آب بر اقتصاد سیاسی و اجتماعی و سیاسی ایران در 30 سال اخیر در چارچوب ساختار تامین مالی دولت (دولت رانتیر) و برنامههای توسعه و تغییرات اقلیمی و نحوه تعامل دو جانبه ملت و دولت در موضوع آب در سالهای اخیر خواهیم پرداخت.
علی رستمی جغال (1396) پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد