چکیده
در عرصه جهانی، آب به عنوان یک ماده حیاتی نقش مؤثری در حیات بشری دارد. باتوجه به بحران آب و نبود آب سالم به مقدار کافی برای مصرف همگان در کشورهای مختلف از جمله ایران، لازم است تا به بررسی تعهدات دولتها در رابطه با تأمین حق بر آب به عنوان یکی از مصادیق حقوق بشری بهطور ویژه پرداخته شود. محقق در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، به این نتیجه دست یافته است که مطابق با اسناد بینالمللی، دولتها متعهد هستند باتوجه به منابع موجود خود خدمات آب را برای همۀ اقشار جامعه افزایش دهند؛ در ارتباط با نحوۀ استفاده صحیح از آب و تأسیسات بهداشتی و روشهای صرفهجویی و مراقبت از منابع آبی آموزشهای لازم را ارائه کنند و قوانین لازم را برای تضمین آب کافی و سالم برای نسلهای حاضر و آتی تصویب نمایند. بر این اساس تأکید شده است دولتها اقدامات لازم را در راستای تحقق کامل حق بر آب اتخاذ نمایند. در این راستا، کشور ایران با چالشهایی مانند تعارض و پراکندگی قوانین مربوط به حق بر آب مواجه بوده که برای رفع این چالشها نیاز است قانون جامع و کاملی در این زمینه وضع شود.
علیرضا انصاری مهیاری، زهرا سادات حسینی، علیرضا کتابی و تارا ناصری، فصلنامه حقوق عمومی دانشگاه تهران، دوره 54، شماره 2، شماره پیاپی 38، تابستان 1403، تیر 1403، صفحه 1408-1387 .