چکیده
تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر رفتارهای سازگارانه کشاورزان برای مقابله با بحران آبهای زیرزمینی در استان بوشهر (شهرستان دیر) انجام گرفته است. این تحقیق از نوع کاربردی است و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این مطالعه، شامل همه 1100 کشاورز آبیکار شهرستان دیر است. نمونهای مشتمل بر 305 نفر با استفاده از جدول تاکمن محاسبه و به روش نمونهگیری انتساب متناسب انتخاب گردید. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامهای بود که روایی آن با نظر استادان و صاحبنظران تأیید گردید و به منظور تعیین پایایی آن با انجام آزمون مقدماتی، ضریب آلفای کرونباخ 71/0 تا 86/0 برای بخشهای مختلف پرسشنامه به دست آمد. نتایج تحقیق حاکی از آناند که منطقه آبدان از نظر وضعیت بحران آبی و کیفیت زندگی کشاورزان در بدترین وضعیت به سر میبرد و منطقه بردخون در بهترین وضعیت. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از آناند که 5/79 درصد از واریانس متغیر وابسته سازگاری غیرکشاورزی کشاورزان را این شش متغیر مستقل تعیین میکنند: آسیبپذیری کشاورزان، کیفیت زندگی آنان، عضویتشان در گروههای اجتماعی، وضعیت چاه کشاورزی، سرمایه طبیعی و نوع مالکیت کشاورزان.
بهمن خسرویپور، سعید محمدزاده، نوذر منفرد، امیدرضا خسروی و محمدرضا سلیمانپور، فصلنامه پژوهشهای روستایی، دوره 4، شماره یک، شماره پیاپی یک، فروردین 1392، صفحه 47-23 .