مقاله پژوهشی

توسعه مدل زیستی-اقتصادی برای مدیریت تالاب فریدونکنار

اشتراک گذاری

چکیده

با توجه به سطح شکار بالا در تالاب فریدونکنار که موجب انقراض بسیاری از گونه‌های پرندگان مهاجرو حتی تخریب اکوسیستم منطقه شده، ضروری است برای حفظ تنوع‌زیستی منطقه و پناهگاه حیات‌وحش منطقه، چاره‌ای اندیشیده شود؛ راه‌حلی که هم منافع بومیان منطقه و هم تنوع‌زیستی را به یک تعادل پایدار برساند. در این مطالعه از یک مدل زیستی-اقتصادی برای برآورد بهینه اجتماعی شکار پرندگان استفاده شده است. هدف این مدل به‌دست آوردن حدی از شکار و حفاظت منطقه است که در آن هم تنوع‌زیستی منطقه به خطر نیفتد و هم منافع بومیان بهره‌بردار، برآورده شود. طبق نتایج مدل زیستی-اقتصادی، اگر ارزش‏های سازگار در محاسبه بهینه شکار آورده شود، تعداد بهینه تالاب‏ها و پرندگان مقدارشان بالاتر از مقادیر معمول است، اما با افزایش هزینه آماده‏سازی دامگاه‏ها، این مقادیر کمتر می‏شود. این در حالی است که کاهش هزینه‏های نگهداری و احیای تالاب‏ها، بهینه تمامی متغیرها را به طور معنی‏داری افزایش می‏دهد. نتایج مدل فوق نشان داد، وقتی ارزش خدمات اکوسیستم تالاب‏ها و دیگر ارزش‏های سازگار در محاسبات لحاظ شود، تعداد تالاب‏ها با توجه به سطح بهینه اجتماعی افزایش پیدا می‏کند.

 

صغری درویشی، احمدعلی کیخا و محمود احمدپور برازجانی، فصلنامه پژوهش‌های اقتصادی ایران دانشگاه علامه طباطبایی، دوره 24، شماره 81، شماره پیاپی 81، دی 1398، صفحه 213-187 .

 

دانلود مقاله

نوشته‌های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *