بازبینی انتقادی تجربیات اصلاحات آبی در کشور ایران و کشورهای درحال توسعه، توصیه‌های راهبردی مهمی را برای تحقق جهت‌گیری‌های اصلی اجتماعی و اقتصادی کردن آب در جامعه، در پیش‌روی سیاستگذار یا سیاستگذاران، قرار می‌دهد. از این‌رو، جهت‌گیری‌ها و استراتژی‌های دولت چهاردهم برای گشودن روزنه‌هایی در شرایط بحرانی موجود، می‌تواند بسیار حائز اهمیت و توجه باشد. این در صورتی است که دولت چهاردهم درباره مدیریت و حکمرانی آب جهت‌گیری ها و راهبردهایی داشته باشد که بتواند در جهت تحقق هدف‌های اصلی اسناد بالا‌دستی موجود، نقش اثربخشی را ایفا کند. بویژه آنکه در حال حاضر، مقوله آب، به‌شدت «دولت‌محور» است و به همین دلیل جامعه نسبت به این موضوع احساس همدلی و اشتراک نظر ندارد. از سوی دیگر، توسعه اقتصادی کشور به شدت «آب‌محور» است و بخش بسیار مهمی از تولید ناخالص ملی ما صرف خدمت‌رسانی به مردم در حوزه شهری و روستایی و اقتصادی می‌شود که دارای کارایی و بازده اقتصادی ناچیزی است. اما می‌بینیم بجای اقتصاد «کم‌آب‌محور» و کارامد، دولت در برنامه و بودجه‌ریزی، بطور عمده بدنبال حل و فصل اقتصاد «بنگاه محور» است. البته توجه اقتصاد بنگاه شرکت‌های کارگزار هم مهم است اما، اینکه خدمات آب با کیفیت بهتری در اختیار مردم قرار بگیرند تا اثربخشی و کارایی بیشتری داشته باشد، مهم تر از آن است. این ترمیم و بازسازی در درجه اول به یک دولت «فروتن و توسعه‌گرا» نیاز دارد که سهم خود را از اشتباهات گذشته بپذیرد و تن به نظارت‌های اجتماعی بدهد. در همين راستا، توصيه‌هاي راهبردي آبي براي اثربخش بودن دولت چهاردهم در بخش آب پيشنهاد مي‌شود که براي به شرح پيوست تقديم مي‌گردد.
