چکیده
آب و عناصر وابسته به آن در فرهنگ ایران آن‌قدر با اهمیت است که شاید بتوان به پشتوانه آن‌یک دایرهالمعارف بزرگ دربارۀ آب نوشت. سرزمین ایران، دیار احترام نهادن به آب است. در آثار مکتوب و شفاهی و باورهای کهن مردمان این سرزمین می‌توان به وضوح احترام و تقدس ویژه را، نسبت به آب دریافت. آب در بیشتر باورهای کهن ایرانی، پاک‌کننده و شویندۀ گناه است. پیدایش و بقای گروه‌های انسانی، بدون وجود آب غیرقابل‌تصور می‌نماید. آب از عناصر اولیه و همگانی در تداوم حیات بشر است. از این رو جایگاه آن در فرهنگ‌های گوناگون به‌تناسب شرایط اقلیمی، موقعیت طبیعی، چگونگی، تعداد و مقدار منابع آب در دسترس، میزان پیشرفت فن‌آوری و نیز شیوۀ مسلّط معیشت در سرزمین‌های مختلف متفاوت است. پژوهش در زمینۀ فرهنگ عامه تلاشی ارزشمند در زمینۀ حفظ، احیا و بازتولید فرهنگ یک جامعه به شمار میرود.
سیدآمنه حسینی جهانگیر و فاطمه فخری، فصلنامه پژوهش‌های ادبی و بلاغی، دوره 7، شماره 3، شماره پیاپی 27، شهریور 1398، صفحه 102-90 .
