چکیده
ظرفیت رسانه‌های اجتماعی باعث شده است که موضوع بحران آب به عنوان بزرگترین مشکل زیست‌محیطی کشور به یکی از موضوعات مهم در توییتر فارسی تبدیل شود. موضوع این پژوهش، چارچوب بندی پیام‌های بحران آب بر مبنای رویکرد عدالت زیست‌محیطی است. سوال پژوهش پیش‌رو این است که روزنامه‌نگاران محیط‌زیست و کنشگران محیط‌زیست فعال در توییتر چگونه بحران آب را بر اساس عدالت زیست‌محیطی چارچوب‌بندی می‌کنند؟ برای پاسخ به سوال مذکور، صفحۀ توییتر 30 روزنامه‌نگار محیط‌زیست و کنشگر محیطزیستی فعال در توییتر در بازۀ زمانی 12دی 95 تا 15 خرداد 98 رصد شده و توییت‌های مرتبط با بحران آب جمع‌آوری شده است. پس از تعیین موضوع، داده‌های مرتبط با عدالت زیست‌محیطی استخراج شده و سپس با روش کیفی تحلیل چارچوب، تحلیل شده است. در فضای توییتر به دلیل غالب بودن نگاه سیاسی در بسیاری موارد از فیک نیوزها برای چارچوب بندی مسائل استفاده شده است اما به دلیل تاثیرگذاری این فیک نیوزها ناچار هستیم که در تحلیل‌ها به انها نیز توجه داشته باشیم. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که مهمترین مولفه‌های مرتبط با چارچوب عدالت اجتماعی در حوزۀ آب از نگاه روزنامه‌نگاران محیط‌زیست عبارتند از: کم توجهی به حقوق قومیت‌ها یا غفلت از آن در موضوع آب، حاکم بودن الگوی مرکز – پیرامون در طرح‌های مدیریت آب، بی‌توجهی به زنان به مثابه قربانیان اصلی بحران آب.
نویسندگان: سعید رضا عاملی؛ عبدالله بیچرانلو؛ فرزاد غلامی. منتشر شده در نشریه مطالعات جامعه شناختی دانشگاه تهران. دوره 28، شماره 1، شهریور 1400، صفحه 59-84
