چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی زمینههای توسعهنیافتگی استان کردستان در حوزۀ آب مبتنی بر نظریههای توسعهنیافتگی اقتصادی-اجتماعی، توسعۀ محلی و جامعهشناسی محیطزیست و همچنین ارائۀ راهکارهایی مبتنی بر توسعۀ استان کردستان درجهت فعالکردن حوزههای پیشران توسعۀ استان (آب) و مانعزدایی از آن است.
روش پژوهش، گرندد تئوری، ابزار گردآوری دادهها مصاحبۀ نیمهساختیافته با نخبگان حوزۀ آب استان کردستان و روش تحلیل دادهها، تحلیل مضمونی است.
یافتهها نشان میدهد در حال حاضر استان کردستان در حوزۀ آب در وضعیت توسعهنیافتگی قرار دارد. مهمترین زمینهها، عوامل و پیامدهای توسعهنیافتگی در بخش آب استان کردستان عبارتاند از: تغییرات اقلیمی، فقدان مدیریت یکپارچۀ آب، کمبود اعتبارات، بیتوجهی بخش نخبگان دانشگاهی و نمایندگان به مسئلۀ آب استان، موانع طبیعی بهرهبرداری، کاهش سهم تخصیص به شیلات و کشاورزی و انتقال آب سدها به مناطق دیگر (انتقال آب بینحوضهای).
نتایج نشان میدهد مهمترین مزیتهای توسعهای بخش آب استان عبارتاند از: مزیت نسبی آب قابلبهرهبرداری و ذخیرهسازی آن، اراضی دیم وسیع، توسعۀ سامانههای نوین آبیاری و فعالیتهای کشاورزی، گردشگری آبی و توسعۀ فعالیتهای شیلات و آبزیان. درمجموع میتوان گفت آب میتواند بهعنوان یکی از پیشرانههای مهم توسعه در استان کردستان عمل کند و دیگر ظرفیتهای توسعه در استان مانند کشاورزی، گردشگری، معادن و صنعت را فعال کند.
حسین دانش مهر، دوفصلنامه توسعه محلی، دوره 15، شماره یک، شماره پیاپی 28، بهار و تابستان 1402، شهریور 1402، صفحه 133-117 .
