چکیده
مسائل زیست محیطی از جمله بحران آب از مسائل مهم است که ایران هم به واسطه اقلیمی و فرهنگ مصرف شهروندان به صورت جدی با این مسئله درگیر است. استان فارس به لحاظ قرارگیری در منطقه نیمه خشک و خشکسالیهای متوالی در زمینه بحران آب، دچار مسئله اساسی است. پژوهش حاضر به دنبال بررسی عوامل زمینهای مؤثر بر درک بحران آب در بین شهروندان شیراز میباشد. این پژوهش از جنس مطالعات توصیفی کاربردی، مبنی بر روش – پیمایش و با مشارکت 400 نفر از شهروندان مناطق 11 گانه شهر شیراز با محدوده سنی 18 تا 75 سال میباشد. در این پژوهش از نظریه بوردیو، کالموس و اجیمن برای بررسی رفتارهای زیستمحیطی، سبک زندگی و درک بحران آب استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که الگوی مصرف آب شهروندان شیراز متأثر از دانش زیستمحیطی آنان است، یعنی با افزایش دانش زیستمحیطی میزان مصرف آب نیز افزایش پیدا کرده است. دانش زیستمحیطی شهروندان، درک بحران آب و الگوی مصرف ساکنین مناطق مختلف شهر شیراز نیز یکسان بوده و تفاوت معناداری بین مناطق مختلف شهر نبوده است. علیرغم آنکه مطالعات پیشین حاکی از تأثیر درک زیستمحیطی و درک بحران آب بر الگوی مصرف آب است اما یافتههای مطالعه حاضر نشان داد که در مناطق مختلف شهر شیراز با افزایش درک زیستمحیطی و درک بحران آب، الگوی مصرف آب در راستای کاهش مصرف آب نبوده است.
زهرا خفته (1398) پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته علوم اجتماعی – برنامهریزی توسعه منطقهای، دانشگاه شیراز، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی.