۱۷ سال طول کشید تا تهران صاحب شبکه لوله‌کشی آب شود! ده‌سال صرف طرح و پیشنهاد و چانه‌زنی و ۷ سال هم طول اجرا. بالاخره سال ۱۳۳۴ تهران صاحب شبکه آب شد. آن موقع تهران ۳۶ کیلومترمربع مساحت داشت و یک میلیون و ۴۰۰ هزارنفر جمعیت! آن موقع در هر روز برای هر نفر ۲۵۰ لیتر آب می‌رسید! در هر ثانیه ۳۴۰۰ لیتر آب وارد لوله‌های آب تهران می‌شد!
در سال ۱۳۸۵، ورودی آب به لوله‌های آب تهران، ۱۲۴۰۰ لیتر در ثانیه از حوضه کرج، ۹۰۰۰ لیتر در ثانیه از جاجرود و لتیان، ۱۵۰۰۰ لیتر بر ثانیه از سد لار (که در قلمرو استان مازندران است)، و مقادیری از سد ماملو و سد طالقان و صدها چاه آب.
از ۱۳۳۴ تا ۱۳۸۵ جمعیت تهران تقریبا نه برابر شده. ورودی آب به لوله‌های آب تهران تقریبا هشت برابر! قصه عجیبی است. از یک سو گفته می‌شود سلیقه و رفتار مردم در مصرف اب عوض شده و اصراف می‌شود، از سوی دیگر آمار ورود و مصرف آب چندان تطابقی با این حرف ندارد.
«قصه آب تهران» می‌کوشد سرشت و سرنوشت آب تهران را از نخستین روزها و سال‌هایی که حکومت به فکر آب آشامیدنی مردم افتاد تا سال‌های اخیر را به مخاطب ارائه کند. داستان مفرحی نیست ولی بخشی از واقعیت زندگی ما است.
کارگردان فخرالدین سیدی
مستند اجتماعی محیط زیستی
سال 1402
زمان 36 دقیقه
