چکیده
نواحی خشک و نیمه خشک بیش از 30 درصد مساحت خشکیهای سیاره زمین را در بر میگیرد. مطالعه دقیق خصوصیات نظامهای آبیاری در این نواحی میتواند زیربنای مناسبی جهت برنامهریزیهای محلی و ناحیهای فراهم آورد. مطالعاتی که بر روی قناتها و نحوهی ذخیرهی آب و آبیاری در فلات مرکزی ایران انجام شده است نشان میدهد که سیستمهای سنتی بهرهبرداری از آب و آبیاری از مهمترین آثار این کشور به شمار میروند سرزمینی که بیش از 70 درصد از وسعت آن را مناطق خشک و نیمه خشک تشکیل میدهد.در این تحقیق که به روش (توصیفی تحلیلی) انجام شده است، مشخص میشود که مدیریت سنتی نظام آبیاری کشتزارهای ینگآباد بر اساس شرایط خاص محیط جغرافیایی به ویژه کمبود آب، تبخیر شدید و مدت تابش (اختلاف طول شب و روز در دوره ی رشد گیاه) شکل گرفته است.
تقی طاووسی، نشریه جغرافیا و توسعه، دوره 3، شماره پیاپی 6، 1384، صفحه 112-93 .
